Djoudjou's (ofzo)
Door: Jeske Sluijts
Blijf op de hoogte en volg Jeske
28 December 2012 | Kameroen, Kumbo
En we zijn over de helft, nog een maand en dan zitten we al weer in het vliegtuig terug naar Nederland. (Technisch gezien naar België, maar goed.)
Kerst in het warme Afrika hebben we ook weer achter de rug. Hoewel het toch echt 25 december was voelde het niet zo. In je korte broek kerst vieren zijn we nou eenmaal niet gewend. Ook de muziek klinkt toch een stuk anders in het zonnetje. Zeker ‘Let it snow, let it snow’. Maar goed, om toch een beetje dat kerstgevoel te krijgen hebben we, net als de rest van de wereld, Home Alone gekeken en kerstmuziek geluisterd. Verder zijn we ’s middags naar Squars geweest (in Nederland zouden we het ‘de grote markt’ noemen). Daar hebben we met 2 fysio’s even wat gedronken op een terrasje. Maar tussen kerst en oud en nieuw is het hier ook een feestweek die verschillende mensen aantrekt. Waaronder Djoudjou’s, daar had ik vorige keer al wat over verteld.
Die Djoudjou’s zijn er in verschillende soorten en maten. Van vervelend tot gevaarlijk. En de plaatselijke bevolking weet wel wie wat is, maar voor ons is het maar verstoppen en hopen dat ze ons niet aan doen, want ja dat doen ze als je niet luistert.
De Djoudjou’s waren er vroeger voor om mensen bij elkaar te brengen, maar tegenwoordig is dat niet echt meer het geval en gelooft men erin dat ze ook bepaalde krachten bezitten waarmee ze een vloek over je uit kunnen spreken of zoiets dergelijks. De meeste zijn ook niet meer zo vriendelijk en als je niet doet wat ze willen dan slaan ze je met een stok of gooien ze met speren. Het klinkt allemaal enger dan dat het is, maar toch gaan wij er maar voor aan de kant.
Dus wij zitten met de kerst op een terrasje op een balkon, zien we verschillende Djoudjou’s voorbij lopen. Wij kijken natuurlijk. Maar we vallen op en één komt gewoon naar ons toe op het terras. Dus kun je nagaan, wij die verhalen er over gehoord natuurlijk, komt er een vent met een wit geschilderd gezicht en een grote stok naar je toe, nou dan schijt je we zeven kleuren hoor. Dus wij een beetje in paniek. En één van de fysio’s was ook niet erg behulpzaam, gelukkig de andere wel en zijn we er zonder stokslagen van afgekomen.
Na dat avontuur zijn we maar gauw naar huis gegaan en aan ons kerstdiner begonnen. Maar we hadden allemaal niet zo’n honger en waren moe, dus hebben we 2 van onze 5 gerechten klaargemaakt en waren we de nieuwe Home Alone 5 gaan kijken (ja ja, erg orgineel). Maar dat hadden we na 30 minuten opgegeven, en toen zijn we naar bed gegaan. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan met oud en nieuw.
Nou dat was onze kerst wel zo’n beetje, niet heel erg speciaal en een beetje gek, maar wel leuk om eens in een ander land mee te maken.
Doeg!!
Kerst in het warme Afrika hebben we ook weer achter de rug. Hoewel het toch echt 25 december was voelde het niet zo. In je korte broek kerst vieren zijn we nou eenmaal niet gewend. Ook de muziek klinkt toch een stuk anders in het zonnetje. Zeker ‘Let it snow, let it snow’. Maar goed, om toch een beetje dat kerstgevoel te krijgen hebben we, net als de rest van de wereld, Home Alone gekeken en kerstmuziek geluisterd. Verder zijn we ’s middags naar Squars geweest (in Nederland zouden we het ‘de grote markt’ noemen). Daar hebben we met 2 fysio’s even wat gedronken op een terrasje. Maar tussen kerst en oud en nieuw is het hier ook een feestweek die verschillende mensen aantrekt. Waaronder Djoudjou’s, daar had ik vorige keer al wat over verteld.
Die Djoudjou’s zijn er in verschillende soorten en maten. Van vervelend tot gevaarlijk. En de plaatselijke bevolking weet wel wie wat is, maar voor ons is het maar verstoppen en hopen dat ze ons niet aan doen, want ja dat doen ze als je niet luistert.
De Djoudjou’s waren er vroeger voor om mensen bij elkaar te brengen, maar tegenwoordig is dat niet echt meer het geval en gelooft men erin dat ze ook bepaalde krachten bezitten waarmee ze een vloek over je uit kunnen spreken of zoiets dergelijks. De meeste zijn ook niet meer zo vriendelijk en als je niet doet wat ze willen dan slaan ze je met een stok of gooien ze met speren. Het klinkt allemaal enger dan dat het is, maar toch gaan wij er maar voor aan de kant.
Dus wij zitten met de kerst op een terrasje op een balkon, zien we verschillende Djoudjou’s voorbij lopen. Wij kijken natuurlijk. Maar we vallen op en één komt gewoon naar ons toe op het terras. Dus kun je nagaan, wij die verhalen er over gehoord natuurlijk, komt er een vent met een wit geschilderd gezicht en een grote stok naar je toe, nou dan schijt je we zeven kleuren hoor. Dus wij een beetje in paniek. En één van de fysio’s was ook niet erg behulpzaam, gelukkig de andere wel en zijn we er zonder stokslagen van afgekomen.
Na dat avontuur zijn we maar gauw naar huis gegaan en aan ons kerstdiner begonnen. Maar we hadden allemaal niet zo’n honger en waren moe, dus hebben we 2 van onze 5 gerechten klaargemaakt en waren we de nieuwe Home Alone 5 gaan kijken (ja ja, erg orgineel). Maar dat hadden we na 30 minuten opgegeven, en toen zijn we naar bed gegaan. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan met oud en nieuw.
Nou dat was onze kerst wel zo’n beetje, niet heel erg speciaal en een beetje gek, maar wel leuk om eens in een ander land mee te maken.
Doeg!!
-
29 December 2012 - 19:35
Yolanda:
Nou Jes, als je ze ziet verstop je dan maar snel:)
En hier in Nederland was het een natte kerst, ik weet niet wat lekkerder is: in de zon of in de regen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
