Partytime!

Nou we zijn al weer bijna op de helft van de trip, de tijd gaat echt snel. Volgende week is het alweer kerst, maar dat gevoel hebben we echt niet. Dit omdat het hier gewoon 25-30 graden! Mwhaha!

Nou ff een update van de belevenissen van afgelopen week, maar voornamelijk weekend.

Samen met Saskia heb ik een cliënt wiens dochter ging trouwen. Maar het is hier gebruikelijk dat de hele familie mensen uitnodigt, ook al kent het bruidspaar deze mensen helemaal niet. Dus wij waren al op vrijdagavond uitgenodigd bij zijn Compound (lees héél, héél, héél héél groot huis). Hier hadden ze verschillende kampvuren, een buffet en veel muziek.

De volgende dag was de bruiloft, en wij als echte blanken, waren ook om 10 uur in de kerk. Maar we hadden net zo goed om kwart voor 11 kunnen komen aankakken. Dit wisten we eigenlijk ook wel, maar toch stipt (of hoe ze dat hier ook wel noemen, whith man time) om 10 uur in de kerk. De dienst duurde tot 1 uur!! Maar het was wel heel leuk om te zien hoe de vader van de bruid de documenten ondertekende, want dat was ons doel van de therapie en dat hadden we net op tijd bereikt.

Dan ’s middags naar de receptie, en aangezien het nogal erg rijke mensen zijn, hadden ze heel de staf van het ziekenhuis uitgenodigd en iedereen die wilde mocht komen. Dat houdt in, eten voor 1000 mensen, en niet alleen taart, nee echt een buffet. Het werd ook niet voor niets op een groot voetbalveld gehouden. Ook hebben ze hier een hoop verschillende stammen die nog in ere worden gehouden, mensen met rare tooien op hun hoofd, dansend op blote voeten. Mensen in jute zakken die recht voor je voeten gaan dansen.

Daarover gesproken, ik was samen met Saskia naar het postkantoor gelopen op vrijdag en op de terugweg kwamen er ineens mannen in hun onderbroekje voorbij gerend, zwaaiend met een bananenblad. Toen die voorbij waren liep iedereen ons te roepen van “kom snel hierheen, rennen”. Dus wij maar rennen en verstoppen om de hoek. Waarom zul je je afvragen. Nou, omdat er achter die mannekes een vent helemaal bedekt met drads liep en die liep met stokken te gooien. Wij dachten dat het misschien iets van een vrijgezellenfeestje was, maar toen we het aan Timothy vroegen vertelde hij over de Djoe Djoe’s. Dit is ook een stam, maar het was maar goed dat we hier voor hadden verstopt, want die stokken gooien ze dus ook gewoon naar mensen.

Terug naar de bruiloft, jaja hij ging nog langer door. We waren namelijk ook nog uitgenodigd voor het feest ’s avonds, maar hier zijn we niet naar toe geweest, omdat we een taxi moesten nemen en dat is hier ’s avonds niet zo’n goed idee.

Maar de volgende dag gingen er 3 meiden naar de markt. Kwamen ze de moeder van de bruid tegen en die vroeg of ze een taxi gingen pakken. “uhm, nou nee, wij gaan naar de markt”. Maar kennelijk waren we ook nog uitgenodigd voor het feest zondag (ja, 3 dagen ja) Dus die meiden weer de berg opgesneld met de mededeling dat we over 15 min. Opgepikt zouden worden door die vrouw. Dus wij weer, hup hup omkleden en met z’n 6e achterin de auto. Op naar het volgende feestje, tevens het leukste. Met allerlei tradities, weer buffet en veel gedans. Er waren trouwens ook een aantal gasten waarvan je dacht, die zijn recht uit een LMFAO-clip gekomen. Je zag meteen dat die uit de grote stad kwamen.

Dan nog ff een verhaaltje vanuit het ziekenhuis. Ik heb toch niet zo’n sterke maag als ik dacht. Er was een vrouw binnengebracht op surgical ward die helemaal onder de brandwonden zat. Nogal een heftig beeld. Ik werd er niet helemaal goed van dus dacht, ik ga ff buiten een frisse neus halen. Normaal zou dat helpen, maar niets bleek minder waar. Ik werd nogal draaierig, dus dacht ik ga terug naar de PT. Dat heb ik niet gehaald… Onderweg heb ik me ff aan een paal vastgepakt, en het volgende dat ik weet, werd ik gedragen en op een ziekenhuisbed neergelegd. Ik werd net op tijd wakker om te zeggen dat een infuus toch echt overdreven was. Er stonden ook meteen 10 mensen om mijn bed, stelletje ramptoeristen!